SURI.
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg LauraSigourney
17 September 2016 | Suriname, Paramaribo
Suriname. Het land dat mij blijft verbazen en tegelijkertijd zo blij maakt. Ik wilde al deze indrukken een keertje op papier zetten. Want er valt hier zo veel te leren en te ontdekken. Suriname. Het land waar je als meisje niet rustig over straat kan lopen of fietsen, mannen in auto's stoppen naast je en zeggen dat je er mooi uit ziet. Of ze maken kus geluiden over straat (ja, dit gebeurt echt). Suriname, het land waar de inwoners in eerste instantie wat bot over kunnen komen, dat was in het begin even wennen. Maar waar je als je ze eenmaal kent hard mee kunt lachen. Surinames lachen hard en veel. Soms om grapjes die wij als Nederlanders niet goed snappen. Suriname, waar ze erg gehecht zijn aan beleefd zijn. De dag begin met iemand groeten en wanneer je dit niet doet word je gezien als arrogant. Ik heb nog nooit zoveel mensen gegroet als hier. Maar het voelt nu al helemaal als normaal.
Suriname, waar soort bakken boven de grond zijn gemaakt waar het afval in kan worden bewaard, zodat de zwerfhonden het niet opeten. Suriname, waar uiteten gaan rond de 5,00 euro kost en het eten zo puur en lekker is. Je proeft de liefde van de kok in het eten. Suriname, met haar mooie natuur, grote wateren en veel regen. Man, wat kan het hier regenen, de hemel breekt open soms. De temperatuur zakt dan en een half uur later is het weer zonnig en heel warm. Suriname, het land waar je overal langs de weg groente en fruit kan komen, wat er vaak beter uit ziet dan in de supermarkt.
Suriname, waar verschillende bevolkingsgroepen vreedzaam naast elkaar kunnen wonen. Er is hier een moskee, een kerk en een synagoge op loopafstand van elkaar. Dat vind ik zo mooi. Daar mogen we in Nederland nog wel wat van leren. Elke bevolkingsgroep heeft zijn eigen soort vlag, met een eigen kleur. Zo hebben de Hindoestanen gele en rode vlaggen voor hun deur staan. Zo is hun huis herkenbaar.
Suriname, waar wij met zuster worden aangesproken. "Zuster Laura" klinkt het regelmatig over de gang. Ook spreken we hier met U en vraag je vaak hoe het gaat. Gisteravond gingen wij uiteten en de ober begon met "Goedenavond, alles goed met u?" Ik voelde mij heel decadent op dat moment. Suriname, waar in het ziekenhuis geen stuwbanden zijn voor het bloed prikken, dus er wordt een handschoen maar als stuwband gebruikt. Soms zijn er dingen op in het ziekenhuis dus creatief werken is hier vereist. Ook hoorde ik laatst dat ik op een Nederlands tempo door de gang van het ziekenhuis loop te rennen. De verloskundigen van mijn afdeling vermaakten zich kostelijk om mijn rode en bezweette hoofd nadat ik twee patiënten + hun inboedel van kamer had verwisseld. Zusters dragen hier trouwens een jurk en een short. Dit ziet er erg netjes uit. Wij hebben ook een short laten maken. Sigourney draagt hem met trots, ik wat minder, want ik krijg het er enorm warm in. En niemand heeft zich er nog aan gestoord dat ik hem niet aan heb :).
Suriname, het land waar ik mij van te voren wat zenuwachtig over maakte, want enge insecten en al het onbekende. Maar we kunnen ons prima redden in een hutje aan het strand waar de stroom soms even uit valt. Of in ons eigen studentenhuis waar het water er soms ook uit ligt, door kortsluiting in de tank. Suriname, het land wat voor ons nu voelt als thuis.
Suriname, waar soort bakken boven de grond zijn gemaakt waar het afval in kan worden bewaard, zodat de zwerfhonden het niet opeten. Suriname, waar uiteten gaan rond de 5,00 euro kost en het eten zo puur en lekker is. Je proeft de liefde van de kok in het eten. Suriname, met haar mooie natuur, grote wateren en veel regen. Man, wat kan het hier regenen, de hemel breekt open soms. De temperatuur zakt dan en een half uur later is het weer zonnig en heel warm. Suriname, het land waar je overal langs de weg groente en fruit kan komen, wat er vaak beter uit ziet dan in de supermarkt.
Suriname, waar verschillende bevolkingsgroepen vreedzaam naast elkaar kunnen wonen. Er is hier een moskee, een kerk en een synagoge op loopafstand van elkaar. Dat vind ik zo mooi. Daar mogen we in Nederland nog wel wat van leren. Elke bevolkingsgroep heeft zijn eigen soort vlag, met een eigen kleur. Zo hebben de Hindoestanen gele en rode vlaggen voor hun deur staan. Zo is hun huis herkenbaar.
Suriname, waar wij met zuster worden aangesproken. "Zuster Laura" klinkt het regelmatig over de gang. Ook spreken we hier met U en vraag je vaak hoe het gaat. Gisteravond gingen wij uiteten en de ober begon met "Goedenavond, alles goed met u?" Ik voelde mij heel decadent op dat moment. Suriname, waar in het ziekenhuis geen stuwbanden zijn voor het bloed prikken, dus er wordt een handschoen maar als stuwband gebruikt. Soms zijn er dingen op in het ziekenhuis dus creatief werken is hier vereist. Ook hoorde ik laatst dat ik op een Nederlands tempo door de gang van het ziekenhuis loop te rennen. De verloskundigen van mijn afdeling vermaakten zich kostelijk om mijn rode en bezweette hoofd nadat ik twee patiënten + hun inboedel van kamer had verwisseld. Zusters dragen hier trouwens een jurk en een short. Dit ziet er erg netjes uit. Wij hebben ook een short laten maken. Sigourney draagt hem met trots, ik wat minder, want ik krijg het er enorm warm in. En niemand heeft zich er nog aan gestoord dat ik hem niet aan heb :).
Suriname, het land waar ik mij van te voren wat zenuwachtig over maakte, want enge insecten en al het onbekende. Maar we kunnen ons prima redden in een hutje aan het strand waar de stroom soms even uit valt. Of in ons eigen studentenhuis waar het water er soms ook uit ligt, door kortsluiting in de tank. Suriname, het land wat voor ons nu voelt als thuis.
-
17 September 2016 - 19:36
Monizia:
Lieve dames (zoals ze in Su zeggen),
Ik krijg heimwee van jullie leuke en zo herkenbare verhalen!! Kijk uit naar jullie volgende belevenissen.
Liefs -
17 September 2016 - 22:26
Bas:
Hallo meiden,
Weet je dat ik stik jaloers op jullie ben.
Ten eerste, dat je beiden in dat mooie Suriname bent en wij hier in ons kikkerlandje momenteel nog wel van het zonnetje kunnen genieten, maar binnen een paar weken toch weer richting herfst gaan.
Ten tweede, Laura en jij Sigourney twee jonge blommen van goed in de twintig die anno 2016 naast hun studie zo enorm kunnen genieten. Vooral van een heel ander deel van de wereld met uiteraard een andere cultuur, die naar jullie verhalen te horen je beiden goed bevalt.
Door jullie verhalen en belevenissen te lezen blijven we hier op de hoogte en genieten wij een beetje mee met de leuke dingen die daar gebeuren. wij of liever ik zal niet elke keer reageren op jullie verhalen maar weet nogmaals, dat ik stik jaloers op jullie ben.
Have á nice time
en lieve groeten voor jullie twee, maar vooral voor Si van Oma Marry en Opa Bas
-
20 September 2016 - 13:13
Pascale:
Goedemiddag Zuster Laura&Sigourney
Weer geweldig om te horen dat er toch nog landen zijn waar het kan vreedzaam met mekaar leven ondanks de verschillende culturen en het geloof waar een ieder zelf voor kan kiezen zonder veroordeeld te worden. Wat een leuk tochtje moet dat geweest zijn in een hutje met hangmatten slapen, doe hier in franrijk ook mijn siesta in een hangmat heerlijk.
Wel heel fijn dat jullie je zo snel thuis voelen.
Voor ons thuis blijvers is dat natuurlijk hartstikke fijn kijk weer uit naar het volgende verslag wat jullie ook dicht bij ons brengt.
Liefs,
Henk&Pascale -
20 September 2016 - 15:50
Jolanda. :
Hallo ik ben de moeder van Jessica. En Jessica vertelde mij over jullie blogs. Wat ontzettend leuk om te lezen. Jessica houd zelf geen blogs bij,en ik mistte dat best. Zei haar dat ,en ze vertelde van jullie site. Op deze manier kan ik toch lezen wat jullie en Jessica allemaal beleven. Erg mooi en gaaf allemaal ,erg leuk om te lezen. Ik blijf jullie de komende weken volgen. -
20 September 2016 - 15:50
Jolanda. :
Hallo ik ben de moeder van Jessica. En Jessica vertelde mij over jullie blogs. Wat ontzettend leuk om te lezen. Jessica houd zelf geen blogs bij,en ik mistte dat best. Zei haar dat ,en ze vertelde van jullie site. Op deze manier kan ik toch lezen wat jullie en Jessica allemaal beleven. Erg mooi en gaaf allemaal ,erg leuk om te lezen. Ik blijf jullie de komende weken volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
